Mijn eerste boek is in de maak..!

“Ben je met je blog gestopt?”, vraagt een vriendin mij. “Ik heb al zo lang niets meer voorbij zien komen.”

“Nee hoor!”, zeg ik. “Ik ben de laatste tijd even met andere dingen bezig geweest. Ik pak het binnenkort wel weer op.”

“Dat is toch niet echt handig, met een blog..? Moet dat niet doorlopen, om je lezers te behouden?”

Ik haal mijn schouders op en lach. “Misschien. Maar ik vind van niet.”

Tot voor kort zat ik in een lekker ritme met het schrijven van mijn blogs, drie jaar lang plaatste ik zo’n beetje elke week een nieuw stukje. Met gemak. Maar het is inmiddels best alweer een tijd geleden dat ik mijn laatste post publiceerde. Ik ben wel aan enkele stukjes begonnen, en sommige daarvan staan min of meer klaar voor publicatie, maar bij geen enkel stuk voelde ik de normaliter zo gebruikelijke drang om daadwerkelijk op ‘publiceren’ te drukken. Ik liet mijn blog dus maar even zitten.

Even pauze. Kan best.

 

Ik vind dat belangrijke zaken, zoals mijn werk (en ook mijn blog schaar ik daaronder), maar ook mijn relatie, mijn vriendschappen en mijn hobby’s, grotendeels FIJN moeten blijven voelen. Ik ben niet iemand die puur uit loyaliteit of uit een ‘nu eenmaal gemaakte keuze’ aan iets of iemand blijft hangen. Commitment wil ik vooral voelen, niet alleen bedenken.

Dat is het heerlijke van eigen baas zijn. Niemand die me achter mijn kont aan zit: “Waar blijft je volgende stukje? Het moet nu echt gaan komen hoor! De deadline is verstreken, en de lezers kunnen écht niet langer wachten.”. Of: “Je start om half 9 in de ochtend, fit of niet fit. We verwachten dat je op de reguliere kantoortijden werkt.”. Mooi niet. Liever geen stukje, dan een ongeïnspireerd stukje. En ik start pas om 10 uur, als mijn frontale kwab online gekomen is. Daar varen mijn cliënten ook wel bij.

 

Die grote liefde voor automie – oftewel de vrijheid om dat soort dingen zélf te kunnen bepalen – vormt tevens de basis van mijn boek. In de afgelopen maanden stond mijn blog dan wel stil, maar mijn schrijven niet. Ik ben namelijk eindelijk begonnen aan mijn eerste boek.

In dat boek beschrijf ik mijn persoonlijke en professionele zoektocht naar (meer) vrijheid binnen liefdesrelaties, maar waarbij je je toch veilig kunt blijven voelen. Meer vrijheid levert nu eenmaal vaak meer onveiligheid op, in de vorm van meer onzekerheid, meer eenzaamheid, meer jaloezie, meer angst voor verlies van de partner.. Hoe kun je naar liefhebben in vrijheid bewegen, als je gewend bent je liefdespartner tot een ‘gevangene’ te maken, een gevangene die moet voldoen aan jouw (bange) verwachtingen?

Het boek gaat in feite over hoe we een gezonde relatie met onszelf kunnen ontwikkelen, en met de liefde, ons leven en onze geliefden. Ik ben er nog niet over uit of ik dit in de vorm giet van een eigen verhaal of dat ik het boek informatief maak, met populair wetenschappelijke informatie over vrije(re) relatievormen en interviews met stellen, die een vrije relatie denken te hebben. Misschien komen ze er wel allebei!

 

Ik ben net terug van drie weken vakantie – waar ik wel veel stilgezeten heb. Met de tot camper omgebouwde oude Mercedesbus van mijn vriend zijn we door Frankrijk gereden, ongepland grotendeels samen met een ander stel. Het was heerlijk! En soms ook lastig. Waarover later meer.. Het leverde in elk geval weer voldoende bloginspiratie op.

Het boekvoorstel heb ik in Frankrijk gefinetuned, en ligt inmiddels bij mijn favoriete uitgeverij; ongeduldig wacht ik op hun oordeel. Via Instagram (@stefanierondags) heb ik al het een en ander met mijn volgers hierover gedeeld, en enthousiaste en lieve reacties ontvangen. Hopelijk krijg ik het via een uitgeverij gepubliceerd, en zo niet, dan publiceer ik het zelf wel. Dat boek gaat er hoe dan ook komen.

 

Vóór mijn vakantie had ik eigenlijk ook al besloten om me op het schrijven van mijn boek te gaan focussen. Ik was al minder gaan werken, om daar ruimte voor te maken. Toch bleek ik het erg lastig te vinden om in mijn vrije uren, tussen de cliënten door, voldoende rust te voelen om het creatieve schrijfproces lekker op gang te brengen. Mijn agenda vulde zich ook opeens razendsnel met andere afspraken, waardoor er steeds maar enkele uurtjes aan een stuk over bleven om te schrijven. Helaas werkt mijn hoofd zo, dat als ik om 16:00 uur een afspraak heb, ik daar al vanaf de ochtend naartoe leef, en dus niet de focus heb om iets creatiefs te doen. Het wordt dan al gauw iets praktisch, zoals mijn financiële administratie bijwerken, of een huishoudelijk klusje dat nog op me ligt te wachten. Wat dat betreft ben ik nog nooit zo ‘bij’ geweest als de afgelopen tijd. Mijn to-do-lijst is nagenoeg leeg.

Fijn, maar dat was natuurlijk niet het doel.

 

Ik moet het dus anders gaan organiseren. Iets rigoreuzer. Mijn cliëntgesprekken ga ik daarom de komende maanden allemaal binnen twee dagen van de week plannen, zodat ik me de rest van de week op mijn boek kan storten. En als dat niet werkt, dan ga ik alleen in de late (want: zie boven) ochtenden cliënten zien, zodat ik alle middagen vrij heb. De middagen schrijven namelijk het lekkerst.

Daarnaast ga ik ook schrijfbegeleiding opstarten. Een (eerste) boek schrijf je niet alleen, heb ik gelezen. Dit najaar wil ik tevens aan een schrijversretraite meedoen. Het liefst één van enkele weken, zodat ik een hele poos onder deskundige begeleiding en in het gezelschap van andere gemotiveerde schrijvers, aan mijn boek kan werken. Mocht je daar een goede tip over hebben, dan hoor ik het graag!

Dus, mocht mijn blogfrequentie de komende tijd laag blijven, ondanks mijn hernieuwde inspiratie: mijn excuses.
Er wordt een boek geschreven!

 


 

P.S. Wil je op de hoogte blijven van de vorderingen van mijn boek? Volg mij dan op Instagram (zie beneden voor de Volgknop) en bekijk daar mijn Stories. Hier geef ik regelmatig een update.

P.S.2 Update van 30-12-2022: inmiddels is mijn boekidee veranderd. Dat wil niet zeggen dat onderstaande boeken er nooit zullen komen – ik hoop van wel – maar wat uiteindelijk mijn eerste boek gaat worden zal blijken als ik het geschreven heb. 😉 “Ik schrijf, omdat ik niet weet wat ik denk, totdat ik lees wat ik wil zeggen.”

 

Mogelijke cover

 

Mogelijke achterflap 1 – Autobiografisch

Mogelijke achterflap 2 – Informatief