Wachten met seks – Terug van weggeweest?

Vrouwengroepen staan er vol mee: wachten met seks is tot zogenaamd ‘High Value’-gedrag gebombardeerd.

Seks lijkt bij veel bewuste vrouwen van iets casuals in iets heiligs veranderd te zijn. Heilig als in: te verbindend om zomaar mee in de rondte te strooien. Veel van deze vrouwen lijken door schade en schande wijs te zijn geworden. Ze hebben het geprobeerd, maar merken dat wanneer ze seks hebben, er allemaal stofjes vrijkomen, waardoor ze zich hechten aan de betreffende man en niet meer zo goed in staat lijken te zijn om rationeel te besluiten dat weglopen de beste keuze is.

Seks voelt voor veel van deze vrouwen als een zielsverbinding. Ik besef dat dit woord behoorlijke jeuk oproept bij veel mensen, maar dit komt ook het dichtst bij hoe ik het beleef. Een soort transcendentie, samen boven het aardse uitstijgen. Magie, diepe verbondenheid en vuurwerk.

Als zo’n man het dan beleeft als ‘bedankt, het was lekker, tot ziens’, dan voelt dat als een anti-climax. Als een dolksteek in ons hart, om het maar even dramatisch te formuleren. Wanneer we dat telkens opnieuw te verwerken krijgen, doordat deze ‘relaties’ oppervlakkig blijven, dan maakt dat ons langzaam kapot. Ons hechtingssysteem slaat er volledig van op hol en geeft constant signalen van gevaar af. De bijhorende stresshormonen doen niet veel goeds voor ons lijf, zeker niet als ze lang aanhouden. Het kan zelfs leiden tot een relatie-gerelateerde overspannenheid of burn-out, waardoor we ook in ons werk, vriendschappen en hobby’s niet meer (goed) functioneren.

Iedereen die dit een tijdje meegemaakt heeft weet hoe dat voelt: uitermate miserabel.

Dát laten we ons dus niet meer gebeuren.

Het gevolg is dat we veel selectiever worden wat potentiële bedpartners betreft en dat we langer wachten met fysieke intimiteit, tot de verbinding zich al bewezen heeft op hart- en hoofdniveau. Dan pas kan ook de zielsverbinding veilig(er) volgen. We zorgen daarmee beter voor onszelf en ons ‘innerlijke meisje’, dat zich zo vlug hecht. We nemen haar in bescherming.

Dat voelt krachtig, emotioneel volwassen en ‘high value’, maar voor velen tegelijkertijd ook saai, kuis/preuts en ouderwets. Dat is onze conditionering die spreekt. Tegenwoordig is het zo normaal geworden om met Jan en alleman het bed te delen, zonder enige vorm van verbinding binnen de relatie, dat we het raar lijken te vinden om dat niet te doen.

Ik ben, gelukkig, lang niet de enige, die daar niet meer aan mee wil doen. Hoe meer gelijkgestemde zielen, hoe eerder hier een kentering in zal komen. Ik hoop dat we seks weer wat heiliger gaan maken met z’n allen en draag daar graag mijn steentje aan bij.

 


 

Disclaimer: Sorry dat dit stuk heel sekse- en hetero-normatief geschreven is. Hoewel nuances hier op zijn plaats zijn, maakt dit het stuk wat beknopter. Uiteraard kan willen wachten met seks vanwege een te snelle hechting ook voor mannen gelden. En in man-man en vrouw-vrouw dynamieken speelt dit natuurlijk ook.

MAAR OOK, als jij wel lekker casual wilt seksen: geen oordeel. Vrij veilig en eerlijk, en geniet er van!