Loslaten van je ex – Hoe doe je dat, als het maar niet lukt?

Contact blijven houden met je ex, waar je nog sterke gevoelens voor hebt, is misschien wel het meest onverstandige wat je kunt doen als je over hem of haar heen wilt komen. Ik heb me daar talloze keren aan ‘bezondigd’, waardoor ik heel lang, soms zelfs jaren, bleef hopen op een verzoening. Ik kon eigenlijk pas loslaten op het moment dat mijn ex zeer duidelijk naar me was: ik wil jou niet meer. Dan viel mijn hoop weg en kon ik me richten op het rouwproces. Maar het is zonde om je ex die macht over je te geven als hij minder duidelijk naar je is.. je kunt ook zelf besluiten dat je jouw ex niet meer wilt. Maar hoe doe je dat als je hart er nog niet klaar mee is?

Elkaar af en toe een berichtje sturen, elkaar volgen op social media of zo nu en dan af blijven spreken (vooral als daar ook seks bij komt kijken) werkt in jouw nadeel. Je blijft op die manier met hem bezig, in gedachten en gevoel, en maakt de band die je met hem voelt sterker. Misschien zie je dat je ex niet lekker in zijn vel zit en voel je de drang er voor hem/haar te zijn. Misschien zie je dat je ex met anderen bezig is.. auw! Al die stresserende gevoelens zijn niet goed voor je gezondheid. Natuurlijk wil je graag weten hoe het met hem gaat en natuurlijk wil je dat hij weet dat je nog aan hem denkt en hem mist, maar tegelijkertijd voedt een leuk contact met elkaar jouw valse hoop dat jullie ooit weer bij elkaar zullen komen. Hoe hard je ook je best doet door afleiding te zoeken of zelfs met iemand anders te daten.

Het is net als die bollen vol water en sneeuw, die je kunt schudden. Als je blijft schudden blijft het sneeuwen en hoe harder je schudt hoe meer het zal stormen. Zet je de bol neer, dan zullen de vlokjes langzaam naar beneden dwarrelen. Tot het weer kalm is.

Contact blijven houden met dé ex, is een vorm van zelfdestructief gedrag. Het zal blijven stormen in je hoofd en hart. 

Je zou denken dat dit ook opgaat voor jouw ex. Maar het stomme is: voor degene die er (puur rationeel en/of ook emotioneel) klaar mee is werkt dit niet op dezelfde manier. Je hoopt dat hij zo ook aan jou blijft denken. Dat je hem er telkens aan herinnert hoe leuk en lief je ook alweer was. Zodat hij je gaat missen en overweegt om weer bij je terug te komen. Echter, als iemand geen (of niet genoeg) gevoelens voor je heeft, dan werkt contact houden hetzelfde als bij vrienden: leuk om te horen hoe het met je is en misschien weer even goed bij te praten (of zelfs weer een seksuele relatie op te starten), maar meer niet. Voor je ex is het niet moeilijk, maar juist prettig, als je nog wel contact blijft houden op een vriendelijke manier. Jullie hebben tenslotte een geschiedenis met elkaar.

Pijnlijk duidelijk wordt dat als jij in jullie contact open en eerlijk bent, dus duidelijk je verlangens laat blijken en laat zien hoe verdrietig je bent en hoezeer je hoopt dat het nog goed zal komen. De ander zal namelijk schuldgevoelens ervaren, en we weten allemaal hoe ongemakkelijk dat voelt. Ga maar eens na: hoe vind jij het om telkens te horen dat iemand naar je verlangt en met je wil zijn, als jij dat zelf niet zo voelt en niet zo wilt? Hoe voelt het om de ander constant te moeten afwijzen, op een zo aardig mogelijke manier om niet nog meer schade aan te richten..? Door dit soort berichtjes te sturen creëer je meer afstand tussen jullie in plaats van minder (zie dit pijnlijke ware filmpje van the School of Life), maar dat is iets GOEDS.

Want wat wil je met je ‘ik mis je zo’-berichtjes bereiken? Dat hij medelijden met je krijgt? Iemand zal nooit uit alleen medelijden bij je terugkomen, en zo wel, dan kun je je afvragen wat dat zegt over de eigenwaarde van die persoon.

Lukt het je – waarschijnlijk met pijn en moeite – om geen contact op te nemen, maar krijg je wel regelmatig een berichtje van je ex, waarbij je hart telkens een sprongetje maakt van blijdschap en hoop? Het is heel lastig, maar vraag hem of haar dit voorlopig niet te doen, om jou de kans te geven je valse hoop los te laten. Geef aan dat jij contact op zal nemen als je geen hoop meer voelt. Meestal zeggen we dit niet, uit angst dat de zaak dan voorgoed verloren lijkt, maar als de liefde tussen jullie echt was en hij of zij ook voelt dat jullie bij elkaar horen, dan komen jullie vanzelf wel weer op hetzelfde pad terecht. Misschien al heel snel, misschien over 20 jaar,.. misschien nooit. Vertrouw erop dat alles zijn natuurlijke beloop heeft. Met andere woorden, laat het verder los, geef het uit handen: ‘Let go, let God‘, maar sluit het voor nu af.

Neem het rationele besluit dat je je valse hoop laat varen. Het was mooi tussen jullie, maar nu is het klaar. Geef jezelf de kans om te rouwen en het te verwerken, ook al is het gemakkelijker om je hoofd in het zand te steken en elk vrij moment te vullen met feesten, reizen, sporten of werken. Breng veel tijd alleen door, om je gevoelens de kans te geven naar boven te komen. Huil als je moet huilen. Profiteer van deze verdrietige fase door er emotioneel volwassener van te worden. Aandacht van anderen doet wellicht veel voor je zelfvertrouwen en geeft je positieve energie, maar bedenk dat het nooit een goed idee is om gelijk weer in een nieuw liefdesavontuur te duiken om zo je verdriet te dempen. Verdriet laat zich zo niet wegduwen. Onderhuids blijft dat broeden en vroeg of laat slaat het je weer om de oren.

Natuurlijk geef je nog veel om je ex en had je gewild dat alles anders was gelopen, maar pas wanneer je geen rauw verdriet meer voelt over de breuk en niet meer hoopt op een verzoening kun je iets nieuws met iemand anders opstarten. Veel mensen stappen halfhartig in een nieuwe relatie, in de hoop dat de verwarring rondom hun ex daardoor vanzelf zal verdwijnen. Dit zal sowieso impact hebben op je nieuwe relatie, misschien niet in het begin, maar later zeker. Twijfels komen omhoog. De nieuwe geliefde wordt vergeleken met de ex en steekt schamel af tegen het geïdealiseerde beeld dat je van hem/haar hebt. Als er al iemand in je hart zit, dan past daar vaak niet nog iemand bij (.. in elk geval, zo werkt dat bij de meeste niet-polyamore mensen). Het wordt dan vrij onmogelijk om iets moois met deze nieuwe geliefde op te bouwen. Eerst moet de ex bewust losgelaten worden. Dat heb ik zelf ook al meerdere keren ervaren, aan beide kanten van deze dynamiek.

Sta jezelf dus een paar klote maanden toe – of zolang als het duurt. Neem ruim de tijd voor jezelf, laat je tranen de vrije loop, laat pieker-loops los zodra je ze opmerkt, zoek regelmatig de stilte op en praat over je gevoelens. Niet met je ex, maar met vrienden, familieleden of andere mensen die je vertrouwt en goed kunnen luisteren. Maak een lijstje met alle minpunten van de relatie of van hem/haar als persoon. Hang dit ergens op en kijk er regelmatig naar. Besluit dat het goed is dat de relatie voorbij is (ook al was het niet jouw keuze) en dat je verder wilt. Vul je dagen verder met zoveel mogelijk fijne dingen en lieve mensen, die je blij maken en je inspireren en je niet achteraf met een lichamelijke of emotionele kater opzadelen. Het werkt, je zult het zien.

Merk je dat je toch nog hoop blijft houden dat je ex bij je terug komt? Wees dan eerlijk tegen hem of haar. Wees open over hoe het met je gaat en over je gevoelens en verlangens. Heel eng en je stelt je ontzettend kwetsbaar op, maar het is wel nodig. De kans is groot dat je ex je dan het allerbeste wenst en verder niet op je gevoelens en verlangens ingaat, alleen iets meelevends zegt of eerlijk (en dapper) toegeeft niet hetzelfde te voelen en willen. Als hij of zij tot inkeer was gekomen dan had je dat wel al gemerkt in die maanden stilte. Dat is dan even heel confronterend en pijnlijk om te horen, maar noodzakelijk voor jouw acceptatie- en loslatingsproces. Valse hoop is iets vreselijk naars, dus probeer je ogen te openen voor de waarheid. Geen gestruisvogel meer.

 

P.S. Regelmatig hoor ik dat er ook mensen zijn die hun ex nog niet losgelaten hebben (ze voelen nog veel voor hun ex en blijven erg verdrietig over de breuk), maar zélf degene zijn die twijfelen of ze de relatie terug willen. Ofwel omdat ze denken niet trouw te kunnen blijven en hem/haar daardoor weer te kwetsen, ofwel omdat ze bang zijn weer in dezelfde destructieve patronen te belanden met hun ex, ofwel omdat ze vinden dat ze qua interesses, levensstijl of normen en waarden niet goed matchen. Tegen hen zou ik willen zeggen: neem een stevig besluit. Ga er 100% voor en leer zo goed mogelijk dealen met de moeilijkheden tussen jullie (overweeg relatietherapie), of schrijf hem/haar een brief waarin je aangeeft dat je dankbaar bent voor alles, maar dat een relatie tussen jullie wat jou betreft nooit zal gaan werken en dat je daar zeker van bent. Een afscheidsbrief dus. Sluit dat stuk van je leven daarmee af en geef jullie beiden die duidelijkheid en daarmee de vrijheid om verder te gaan met jullie leven.