Liefde willen, seks krijgen, toch blijven..?

In een eerder stuk schreef ik dat mijn signalen van liefde (in brede zin dus: gevoelens van bewondering, plezier of vriendschap) vaak onterecht door mannen aangezien worden voor signalen van seksuele aantrekking. Door dit stuk te schrijven realiseerde ik me ineens dat ook mijn signalen van liefde als het verliefdheid betreft op die manier geïnterpreteerd lijken te worden door de mannen waar ik verliefd op ben. Als een wederzijdse wens tot casual seks.

Ik heb echter nog nooit van mijn leven casual gesekst of wíllen seksen. Ik kan seks en liefde namelijk niet van elkaar scheiden. Als ik niet verliefd ben wil ik ook geen seks met iemand. Zelfs geen zoen. Aan seks-om-de-seks heb ik simpelweg geen behoefte. Voor mij is seks altijd een uiting van verliefdheid (en ik zeg hier expres geen liefde, want een echt gezonde relatie heb ik nog nooit gehad). Op alle mannen waar ik seks mee heb gehad was ik verliefd, vanaf de allereerste keer.

Ik word niet snel verliefd als in frequentie, maar wel snel als in tempo. Binnen één gesprek weet ik al of ik überhaupt verliefd op hem kan worden of ben ik het al. Zo niet, dan zit er ook geen date (of tweede date) in.

Mijn snelle verliefdheden vormen een probleem voor mij, want als ik verliefd ben, wil ik namelijk ook dolgraag seksueel met hen zijn. Ik beantwoord dus al vroeg hun handtastelijkheden heel gretig, of zij nou ook verliefd op mij zijn of niet. En blijf daar lang mee doorgaan, zonder dat ooit de woorden ‘liefde’ of ‘relatie’ vallen. Ik geef hen wat ze willen – ik wil dat zelf ook en geniet ervan, eerlijk is eerlijk -, maar wat ik daarnaast nog meer voel (verliefdheid) en wil (een relatie) blijft onbesproken.

Als ik verliefd ben, dan wil ik koste wat kost bij hen zijn. Ook als ik daarvoor enigszins toneel moet spelen door mijn liefde en wens tot een relatie niet uit te spreken, of er zelfs over te liegen, tegen hen maar ook tegen mezelf. Ik neem dus genoegen met minder (een niet-relatie, met een sterke seksuele focus), met alleen een vermoeden (of beter gezegd hoop) dat zo’n man ook daadwerkelijk verliefd op mij is of wordt.

Ik heb kennelijk geleerd dat ik liefde kan krijgen en behouden door seks te ‘geven’ en qua relatie niet te snel te veel te willen (dus mijn mond daarover te houden) en zij hebben kennelijk geleerd dat ze seks kunnen krijgen en behouden door liefde (of eerder romantiek) te geven, ook als ze die niet per se zo voelen. Mijn verliefdheid lijkt door dit gebrek aan communicatie voor hen kennelijk niet op verliefdheid, maar op lust. En hun lust zie ik aan voor liefde, omdat ze zo hun best voor me doen en het absoluut niet puur om de seks lijkt te draaien.

Signalen van lust en liefde worden dus verkeerd geïnterpreteerd, maar zeer zeker ook verkeerd afgegeven.

Die mismatch kan maandenlang genegeerd worden. We spelen beiden struisvogel om onze behoeften op een disfunctionele manier te bevredigen, zij aan seks, ik aan romantiek. Ik weet namelijk zeker dat zij weten dat ik meer wil. Ik gedraag me als hun vriendin, compleet met relatieverwachtingen, zoals emotionele steun, voldoende aandacht, lieve gebaren. En ik weet ook heus wel dat zij niet meer willen dan wat we hebben. Dat zeggen ze meestal gewoon, maar ik zie dat door hun tegenstrijdige gedrag als een vorm van bindingsangst.

Tja, liefde (en lust) maakt blind.

Mijn voornemen is dan ook om vanaf nu helder te zijn in mijn signalen. Ik kom hier niet voor lust, ik kom hier voor liefde. Dat betekent dat ik daar open en eerlijk over ben en niet meer gelijk het bed in duik als ik verliefd ben, maar wacht tot hij het ook is. Pas als ik zeker weet dat de ander gevoelens voor me heeft en ik zie dat we allebei op dezelfde manier in een relatie willen en kunnen staan (en er geen grote twijfels rond exen sluimeren), dan pas is de seksuele kust veilig.

Voor de ander geldt dat het handig zou zijn om niet de romanticus uit te hangen als hij niet uit is op liefde, maar op het harde af recht op zijn doel af moet gaan: “het enige dat ik van je wil is seks, als ik eerlijk ben”. En het ook in zijn gedrag puur bij seks te houden. De liefkozingen, date-activiteiten en romantiek achterwege laten, ook al zijn ze best prettig. WOP-pen dus, Google het maar als je het niet kent. Geen enkele aanleiding geven tot valse hoop via een friends-with-benefits-constructie (oftewel een niet-relatie), als hij voelt dat de ander wel meer van hem wil. Wil hij wel een relatie, maar weet hij nog niet zeker of de ander wel of geen relatiemateriaal is? Dan mag hij meer leren vertrouwen op zijn gevoel. Wachten met seksen en na maximaal zo’n vijf dates stoppen met daten als hij dan nog niet verliefd is. Twijfel is nee. When you know, you know. Blijft ze in zijn hoofd spoken, dan kan hij altijd nog het contact hervatten.

Ik moet eerlijk toegeven dat mijn eigen voornemen mij behoorlijk saai in de oren klinkt, als herstellend liefdesverslaafde, maar ik weet nu: er is een verschil tussen gezonde spanning en spanning door verlatingsangst. Doe mij de eerste maar.

 


 

No tomorrows

 

Unspoken intentions, See through my words

Bite me, Lift me, Uncover me, Sedate me

In adrenalin waves, I let myself drown

The taste of your breath, Your hands in my mouth

No tomorrow, No tomorrow

 

Intertwined, Like pleasure stained sheets

Breath me, Cover me, Love me, Lock me

On edge of dreaming, One more time

My lips in your neck, My tears on your cheeks

Hours like moments, Counting them down

 

Unspoken intentions, I see through your words

They scratch me, Scrape me, Choke me, Ache me

Time and again, I glue on a smile

While dawn sheds its rays, On cold imperfection

No tomorrows, Just See you arounds